Parafia

Ogłoszenia parafialne


Poprzedni miesiąc
Następny miesiąc
www.salezjanie-tolkmicko.pl

Kontakt

Parafia pw.  św.  Jakuba Apostoła
ul. Kościelna 2
82-340 Tolkmicko

tel.: (+48) 605-622-456
www.salezjanie-tolkmicko.pl

Tolkmicko


Miasto i gmina Tolkmicko widok z lotu ptaka

objęta jest w dużej części Parkiem Krajobrazowym "Wysoczyzna Elbląska" z bogatą rzeźbą powierzchni i bujnym zalesieniem. Łączą się tu w jedno krajobrazy górski, lesisty i morski, roztaczając niezwykle piękne widoki. Znajdują się tu trzy rezerwaty leśne: Kadyński Las, Buki Wysoczyzny Elbląskiej i Pióropusznikowy Jar. Doskonale nadaje się do uprawiania żeglarstwa i sportów wodnych. W Kadynach znajduje się największy w Polsce dąb im. Jana Bażyńskiego (obwód ponad 10 m), a największy głaz narzutowy Święty Kamień (obwód 13,80 m) znajduje się w wodach Zalewu Wiślanego. Rzadkimi okazami występujących tu zwierząt są: jeleń wschodni (sika), losie, wydry.


Panorama Tolkmicka

Na terenie gminy znajdują się liczne zabytki np. w Tolkmicku kościół parafialny p.w. św. Jakuba z. XIV w., baszta gotycka, domy mieszczańskie z. XVII-XVIII w., kaplica barokowa z XVIII w., we wsi Łęcze zespól domów podcieniowych z końca XVIII i początku XIX w., kościół barokowy z 1746 r.; we wsi Nadbrzeże -Połoniny dawny dom zdrojowy z 1842 r.; we wsi Pogrodzie kościół pseudogotycki z 1885 r.

 

Kadyny są bodaj najciekawszą miejscowością na Wysoczyźnie Elbląskiej. Jej właścicielem był m.in. Cesarz Niemiec Wilhelm II, który przebudował cala wieś zatrudniając do tego najlepszych architektów.

Zobaczyć tu można zespół budowli dworskich z barokowym pałacem, dawnym spichlerzem i oranżerią, słynną do dziś wytwórnią majoliki, malowniczo położony klasztor franciszkański z XVIII wieku oraz pieczołowicie odrestaurowany budynek dawnej szkoły zaprojektowany przez słynnego architekta Konrada Steinbrechta.

Obecnie w budynku tym mieści się stylowa restauracja oraz hotel o nazwie "Gościniec pod Srebrnym Dzwonem", oferujący wyjątkowe połączenie historii i dyskretnego luksusu.


Miejsca godne obejrzenia

Tolkmicko:

Pozostałość dawnych fortyfikacji miejskich w postaci czworobocznej, ceglanej gotyckiej baszty. Na całość, prawdopodobnie XIV - wiecznego założenia obronnego, składało się, oprócz murów i baszt, 5 bram i 2 furty, wody potoków opływających miasto oraz wody Zalewu Wiślanego, pochodzącego dawniej z pobliże murów od strony połnocnej.

kościół

Kościół parafialny św. Jakuba Apostoła, wzniesiony w 3 ćwierci XIV wieku na gruncie wcześniejszego drewnianego. Wielokrotnie ulegał spaleniu podczas kolejnych pożarów miasta. Budowla trzynawowana poświęcona w 1376 roku, z transeptem i prezbiterium z roku 1900/19001. Uwagę zwracają wieżyczki schodowe, interesujące arkady wieńczące nawę poprzeczną oraz gotycki portal. Na zewnątrz pod fasadą wieży dwie cenne rzeźby - Madonna z 1745 roku i św. Jan Nepomucen z 1736 roku - dłuta Krzysztofa Perwangera, znanego rzeźbiarza (także browarnika i burmistrza Tolkmicka), twórcy wielu ołtarzy i figur zdobiących do dziś niektóre kościoły warmińskie.

Wzgórze Starościńskie nazywane także Wzgórzem Zamkowym (rejon ulicy Słupeckiej), kryje w sobie piwnice dawnego pałacu Działyńskich, wybudowanego w latach 1720...1724, w miejscu skromnego dworku i folwarku - siedziby podstarościego oraz zburzonego w 1454 roku zamku krzyżackiego. Po likwidacji zarządu domeny tolkmickiej, budynki pałacowe stopniowo rozebrano w latach 1803...1870.

port w Tolkmicku

Port tolkmicki największy na zalewie, stanowi nie tylko schronienie dla kutrów rybackich. Jest on także dogodną przystanią dla statków żeglugi pasażerskiej oraz jachtowej wykorzystującej niepowtarzalne walory Zalewu Wiślanego jego akwenu żeglarskiego. Do XIX wieku wytwarzano tu słynny jesiotrowy kawior tolkmicki. Wybudowany w latach 1862...1864, ostateczny kształt uzyskał po wojnie.

Domy mieszczańskie z II połowy XVIII wieku i XIX wieku (ul. Jagiellońska, Kościelna, Świętojańska i Nadrzeczna) o formach klasycystycznych i późnobarokowych tworzą niepowtarzalną atmosferę zabudowy typową dla małych miasteczek.

Barokowa kaplica na XIX - wiecznym cmentarzu zbudowana w 1738 r.

 

Dawny zbór ewangelicki, wybudowany w stylu neogotyckim w roku 1887. Obecnie kościół polskokatolicki.

Kapliczki przydrożne przy drodze do Kadyn. Wystawione w ostatniej ćwierci XVII wieku.

Grodzisko Tolkemita (Stary Zamek) oddalone ok. 2 km na południowy wschód od tolkmickiego rynku. Pozostałość potężnego, wczesnośredniowiecznego grodu Prusów, a wcześniej osady kultury łużyckiej. Zachowane wały i fosy zajmują wierzchołek zarośniętego wzgórza, otoczonego parowami płynących w pobliżu dwóch potoków.

Brzezina:

Dworek z 1799 roku nakryty mansardowym dachem, w otoczeniu starych drzew.

Kadyny:

obecnie Hotel Kadyny Country Club

Pałac barokowy wielokrotnie rozbudowany przez kolejnych właścicieli. Najstarsza część pochodzi z roku 1688. Jest to budynek parterowy z piętrowym ryzalitem, z interesująco ukształtowanym, czterospadowym dachem. Oprawę budowli stanowi rozległe XVIII-wieczne założenie parkowe, niegdyś bardzo kunsztowne. W sąsiedztwie pałacu dawny spichrz z 1801 roku zwieńczony wieżyczką oraz okazały budynek oranżerii z 1817 r. Od 1898 roku majątek kadyński stanowił własnośćrodziny cesarza Wilhelma II. Obok pałacu budynki stadniny koni.

Dawny klasztor franciszkanów położony na skraju wysoczyzny. Założony w 1682...1683 roku, na miejscu staropruskiego grodziska. Rozwiązany przez władze pruskie w 1826 roku. Z zespołu budynków klasztornych z XVIII w. zachowały się jedynie mury kościoła i część budynku siedziby gwardiana.

dawna wytwórnia majoliki

Dawna fabryka majoliki uruchomiona w 1904 roku, szeroko znana przed wojną. Produkcja ceramiki półszlachetnej oparta na wielowiekowej tradycji i doskonałej jakości surowcu, cieszy się dużym uznaniem znawców i miłośników artystycznego rzemiosła ceramicznego.

Dąb Barzyńskiego

Dąb im. Jana Bażyńskiego liczący ok. 700 lat, w obwodzie pnia 9,9 m i wysokości 25 m, rosnący przy drodze wraz z innymi starymi (liczącymi 500 lat i więcej) okazami dębów.

Rezerwat Kadyński Las graniczący z parkiem pałacowym liczący ok. 200 lat starodrzew bukowy. W lesie tym można spotkać także bardzo stare d dęby oraz wiele ciekawych okazów flory runa leśnego.

 

Łęcze:

stary młyn

Zespół domów pocieniowych z końca XVIII i XIX wieku, wzorowanych stylowo na domach żuławskich, często o interesujących układach belek podcieni.

Barokowy kościół z 1746 roku. Wieża z roku 1881 z renesansowym dzwonem z 1546 roku przykryta neogotyckim hełmem. Wewnątrz barokowy ołtarz z 1753 roku oraz mosiężny pająk z drugiej połowy XVIII wieku.

Stare grodzisko pięknie położone w lesie, otoczone głębokimi jarami. Zachował się ślad wału obronnego o owalnym zarysie. Napis na granitowym głazie informuje o badaniach archeologicznych prowadzonych przez Roberta Dorra.

Rezerwat Buki Wysoczyzny Elbląskiej, położony na terenie leśnictwa Górki. Występują w nim także okazy dębów, grabów i wiązów, a wśród obfitego runa leśnego wiele rzadkich okazów roślin.

Nadbrzeże:

Dawny Dom Zdrojowy z 1842 roku oraz pałacyk z 1851 roku, zupełnie w zdziczałym parku, to ślady dawnej świetności Nadbrzeża jako licznie odwiedzanego do początku naszego stulecia uzdrowiska.

Pogrodzie:

kościół w Pogrodziu

Kościół psudogotycki z 1885 roku wybudowany na miejscu starszego z 1366 roku. Wewnątrz zachowane zabytkowe wyposażenie m.in. renesansowa ambona z 1650 roku.

Kaplica eklektyczna wybudowana na cmentarzu zmarłych podczas zarazy szalejącej na Pomorzu w roku 1709. Wewnątrz oryginalny neobarokowy ołtarzyk z ludową figurą Madonny.

 

Suchacz:

Szkoła Podstawowa w Suchaczu

Położenie miejscowości wśród lasów nad Zalewem Wiślanym u podnóża stromych, pociętych dolinkami zboczy Wzniesienia Elbląskiego sprawia, że wieś od wielu lat jest znanym i chętnie odwiedzanym letniskiem.

 

Trasa kolejowa Elbląg - Braniewo:

Biegnąca brzegiem Zalewu Wiślanego, wzdłuż plaży. Podróż daje niezapomniane wrażenia w postaci pięknych widoków na Zalew, Mierzeję Wiślaną i stromy stok Wysoczyzny Elbląskiej. Wzdłuż trasy wiele interesujących obiektów, m.in. Święty Kamień.

Święty Kamień

Święty Kamień:

Olbrzymi głaz pogrążony w wodach Zalewu, 30 m od brzegu, ok. 4 km od Tolkmicka w kierunku Fromborka, w pobliżu leśniczówki Nowy Wiek. Jego obwód wynosi 13,8 m. Niegdyś służył pogańskim Prusom jako ołtarz ofiarny.

 

Wzniesienie Elbląskie:

Północny stok Wzniesienia Elbląskiego, a więc tereny gminy Tolkmicko, z bogatą rzeźbą powierzchni i bujnym zalesieniem, należy do najbardziej malowniczych zakątków na terenie Pomorza. Prawdziwie górska sromość zboczy, zagęszczenie krętych dolinek, tajemniczość głębokich parowów zachwyci każdego miłośnika przyrody. Ze wzniesień położonych w pobliżu Zalewu Wiślanego roztaczają się niezwykle piękne widoki. Tereny te uzyskały status Parku Krajobrazowego "Wzniesienie Elbląskie".

Zalew Wiślany:

Zalew Wiślany

Jest jednym najosobliwszych tworów przyrody. Od morza oddziela go Mierzeja Wiślana. Płaskodenny i płytki (przeciętna głębokość 2,6 m) jest akwenem słodko-słonowodnym o niewielkim zasoleniu. Wpływa to wysoko na szczególne właściwości środowiska przyrodniczego. Obfituje w ryby, m.in. węgorze, sandacze, okonie, płocie, stynki, a także okresowo śledzie. Doskonale nadaje się do uprawiania żeglarstwa, także lodowego. Obrzeża Zalewu to tereny niezwykle atrakcyjne turystycznie.

03952971on-line:11
Parafia świętego Jakuba Apostoła w Tolkmicku 2024 © Wszelkie prawa zastrzeżone.
lanart