SŁOWO

NA DZISIEJSZĄ NIEDZIELĘ

03.05.2020

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

Jestem bezpieczny pod opieką Dobrego Pasterza. Drodzy Parafianie i Czytelnicy tych słów w różnych miejscach codziennego życia.

W niedzielę Dobrego Pasterza wszyscy radujemy się naszym Pasterzem i tym, co On dla nas czyni. Jakże Jezus Chrystus jest przejęty owczarnią i każdą owcą. Staje się dla nas Bramą, która prowadzi do życia wiecznego. Każdy z nas zaproszony jest do naśladowania Dobrego Pasterza. Potrzeba do tego odpowiednich warunków. Oto kilka z nich, wynikających z Ewangelii.

Kościół-owczarnia

Na pierwszym miejscu ważna jest świadomość, że mamy owczarnię, którą jest Kościół. Tak więc zadajmy sobie pytanie: na czym polega bycie owieczką w owczarni Chrystusowej? Jak widzę moją przynależność do niej? Czy to coś dla mnie znaczy? Jak wygląda moje zaangażowanie w parafii czy we wspólnocie?

Owce chcą przebywać w owczarni, bo tam czują się najbezpieczniej. Oczywiście mogą sobie z niej wyjść i hasać (bo owczarnia nie jest zaryglowana), ale to wiąże się z ryzykiem. Możemy sobie pójść samopas, jednak niesie to w sobie liczne niebezpieczeństwa. Na świecie są wilki, są złodzieje i rozbójnicy.

Brama

Następna ważna prawda dotyczy faktu, iż Bramą jest Chrystus! Dobry Pasterz ciągle przychodzi do swego Kościoła. Nie czyni tego jak złodziej czy rozbójnik. Staje u drzwi mojego życia, mojej rodziny i kołacze. On chce być w swoim Kościele. Każdy z nas jest odpowiedzialny za wpuszczenie Pana Jezusa do owczarni. Jestem odźwiernym w mym domu i w rodzinie jako ojciec, matka, mąż, żona, we wspólnocie i w parafii. Odźwierny ma wrażliwe ucho. Chrześcijanin będąc w Kościele, tam właśnie słucha głosu Pasterza.

Rodzi się kolejne pytanie: Jak słucham głosu Pana Jezusa rozlegającego się w Kościele? Czy znam ten głos? Chrystus przemawia przez Apostołów, a więc dziś przez kapłanów.

Obcy i swój

Mądre owce, które rozpoznają głos swego Pasterza, nigdy za obcym nie pójdą ani też nie będą się z nim wdawały w rozmowy, lecz jak podkreślił Jan Apostoł będą uciekać od nieznanego sobie głosu. Nie pójdą za nim, nie wpuszczą go do owczarni. Jeśli nie znamy słów Chrystusa (bo nie podejmujemy trudu, by czytać, by zgłębiać Pismo Święte), jeśli podważamy, umniejszamy słowa Chrystusa, to tak naprawdę za czyim głosem wtedy idziemy? Pan Jezus w dzisiaj czytanej Ewangelii przestrzega: "Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem".

Nie wsłuchując się w głos Dobrego Pasterza, wystawiamy się na głos tych, co przyszli kraść, zabijać i niszczyć i stajemy się ich ofiarami. Syn Boży "woła swoje owce po imieniu i wyprowadza je". Nie zostawia ich na pastwę wilków. Sam "staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają". Znajomość głosu Pasterza jest fundamentalna. Bo nie możemy siedzieć non stop w zagrodzie. Przychodzi moment, że trzeba wyjść na pastwiska. Dobry Pasterz przyszedł po to, "aby owce miały życie i miały je w obfitości". Tam, gdzie Bóg, tam obfitość! Bóg złożył deklarację miłości do człowieka i wypełnił ją… do ostatniej kropli Krwi! Ten Pasterz nie myśli o sobie. W centrum Jego uwagi jest owca i owczarnia a więc każdy z nas. Umiejmy więc Mu zaufać.

Dziękuję i Szczęść Boże na bezpieczny tydzień

 Wasz Proboszcz